موسسه گنجینه سرزمین پارس

اکنون محل کوچکی در محله لب آب به فاصله کمی در جنوب غربی مسجد جمعه (جامع عتیق ) به نام دار الشفا موجود  است که قبر عالم مشهور سید شریف جرجانی در آن قرار دارد . این سید شریف جرجانی در زمان شاه شجاع مظفری به شیراز آمده ومورد تکریم  آن پادشاه قرار می گیرد وتولیت مدرسه ای که شاه شجاع ساخته ودار الشفا نام داشت به او واگذار می شود.

مقدسی ،جغرافیدان معروف اسلامی هم که در دوره دیلمیان از شیراز بازدید داشته، از بیمارستانی نام می برد که از شهر دور است ودارای موقوفات بزرگ بوده ودر آن آلات وابزار نیکو واطبای حاذق جمع است.

در دوره اتابکان فارس بعد از پادشاهی اتابک سعد ، پسرش سعد بن زنگی به جانشینی وی رسید.اومعروفترین ومهم ترین پادشاه اتابکان فارس است .که شیراز در عهد او به منتهای آبادی ورونق رسید .اودر شیراز دار الشفایی ترتیب داد وپزشکان حاذق در آن بگماشت که بیماران را با دادن خوردنی ها و آشامیدنی ها وداروها ومعجون ها وقرص ها معالجه می کردند ودر جوار آن بستانی  ترتیب داد که در بهار گردشگاه مردم شیراز شد ودر واقع سرابستان شیراز ( حدود سال های697 تا 712  (ه . ق ) همان است. همچنین وزیر او یعنی امیر فخر الدین ابو بکر نیز نزدیک خانه اتابک ، مسجد جامع ومدرسه ورباط ودار الحدیث ودار الشفایی  ساخته شد که همه به یکدیگر متصل وتا اوایل قرن هشتم آبادان بود.

شاردن سیاح فرانسوی که در دوره صفویه از شیرازبازدید داشته در توصیف بیمارستان شهر شیراز در زمان امام قلی خان در سفر نامه خود چنین نوشته است.

بعد از گردش در قصر شخصی وارد بیمارستانی بزرگ می شود که آن را دار الشفا می نامند که در اثر بی مبالاتی وقساوت کار گزاران به صورت مخروبه در آمده است وچون کمکی به بیماران نمی کنند آنها زود می میرند از این رو ضرب المثلی در بین مردم پیدا شده که دار الشفا را دار المرگ  می نامند با این وجود بیمارستان ها در آمد های هنگفتی دارند وروحانیون که اداره آنها را در دست دارند در آمدها رابین خود تقسیم می کنند.