یکی از عناصر تفرجگاهی در فضای عمومی شهرهای سنتی ایران به ویژه شهر شیراز وجود باغ های متعدد است که در بیشتر منابع تاریخی از آنها نام برده شده است. درباره آنچه راجع به باغهای شیراز درکتاب ها و اسناد تاریخی یاد شده، این نکته اهمیت دارد که یکی از قدیمی ترین و زیباترین باغ های شیراز در دوران باستان دوره صفویه، باغ دلگشا میباشد که قدمت آن به بیش از ظهور دین اسلام میرسد. لذا در بسیاری از منابع تاریخی دوران ساسانی از باغ دلگشا به نیکی و زیبایی یاد شده است. ولی آنچه قابل ذکر است از دوره صفویه به بعد به تقلید از چهار باغ اصفهان، احداث باغهای متعدد در شیراز هم رایج شد. از جمله ساختن خیابان چهار باغ که از تنگ الله اکبر شروع و تا دروازه اصفهان امتداد داشت و دیگری چهار باغی که در دروازه باغشاه (خیابان زند کنونی) احداث گردید .
در این دوره از باغ جهان نما یاد شده که از بقایای باغهای دوره صفویه بوده است که در دوران کریم خان زند آباد گردید و در آن عمارتی مجلل شبیه به عمارت کلاه فرنگی بر پا گردید. بنا بر این از مسایلی که از دوره صفویه به بعد بیشتر مورد توجه قرار گرفت "باغ سازی" است که در این دوره تعداد باغ های شیراز به بیست عدد میرسد که درختان آنها از بزرگترین درختان در نوع خود میباشد .
همچنین در این دوره از باغ فردوس نام برده شده که به نظر میرسد همین باغ ارم کنونی باشد. بنا بر این از تنگ الله اکبر تا پل علی بن حمزه بر روی رودخانه خشک در دروازه اصفهان خیابان پر درختی به صورت چهار باغ ودارای گذر آب احداث گردید که اطراف آن باغ های سرسبزی قرار داشت که ازقنات رکن آباد و زنگی آباد سیراب می شدند. البته باغ سازی در دوره زندیه و قاجاریه در شیراز همچنان مورد توجه قرارگرفت .