موسسه گنجینه سرزمین پارس

این محله که در بعضی از کتب نام آن را بالا کت هم نوشته ­اند از قدیمی ترین محلات شهر شیراز

است که در منابع تاریخی دوره اتابکان نیز از آن یاد شده است. کفد یا کفت و یا کت در زبان و لهجه مردم قدیم شیراز به قسمت باغستانی و باغات بزرگ گفته می­شده و چون این محله شامل

باغ­های بزرگی مانند باغ خاتون، باغ کلانتری، باغ سالاری، باغ آستانه و باغ­های کوچکتری بوده است، به این نام شهرت یافته است. کریم خان زند دو محله قدیمی بالا کفد و باغ نو را در هم ادغام نموده و همه را بالا کفت نامید.

چون مدفن برادر امام رضا (ع) وحضرت شاه چراغ (ع) به نام حضرت سید علاالدین حسین (ع)

در این محله قرار دارد، بنا بر این این محله را "محله آستانه" هم می­گویند چنانچه هم­اکنون به محله درب آستانه هم شهرت یافته است. علاوه بر بقعه سید علا الدین حسین (ع) و خاتون قیامت

خانقاه شیخ روزبهان عالم و عارف معروف قرن ششم و هفتم هجری نیز در این محله واقع شده است که این قسمت به گذردرب شیخ معروف شده است. همچنین مقبره شیخ ابوذرعه اردبیلی و بناهای مشهور دوره قاجاریه مثل نارنجستان قوام، خانه زینت الملک (موزه تاریخ فارس) حسنیه قوام، نیز در این محله قرار دارد و دو باغ سالاری و باغ کلانتری نیز از بناهای خاندان قواو در این محله واقع شده اند.

این محله در جنوب بافت قدیم شیراز قرار گرفته که از سمت شمال به محلات درب شاهزاده و اسحق بیگ و از جنوب و مغرب به محله لب آب و از سوی مشرق به حصار و باروی جنوبی شهر محدود می­شود .

با توسعه شهر شیراز در دوران معاصر هم اکنون این محله به بلوار سیبویه ختم شده و مرز شرقی آن را خیابان کشتارگاه (دروازه قصابخانه ) تشکیل می­دهند که در ادامه به میدان غدیر و در وازه سعدی ختم می شود. خیابان سراسری لطفعلی خان زند از قسمت شمالی این محله عبور کرده و برای سهولت رفت و آمد دو خیابان آستانه و حسینی در مرز غربی این محله احداث شده است .